هوش هیجانى

Emotional Quotient

 

 

هوش عاطفی، هوش احساسی یا هوش هیجانی (که ضریب آن با EQ نشان داده می‌شود) شامل شناخت و کنترل عواطف و هیجان‌های خود است؛ به عبارت دیگر، شخصی که EQ بالایی دارد سه مؤلفه هیجان‌ها (مؤلفه شناختی، مؤلفه فیزیولوژیکی و مؤلفه رفتاری) را به طور موفقیت آمیزی با یکدیگر تلفیق می‌کند. 

با مروری بر دانش بنیادی و علم کاربردی در حیطه هیجان ها می توان استنباط نمود که هوش هیجانی نقش بسیار شگرفی در سازگاری و عدم سازگاری انسان‌ها ایفا می کنند. افرادی که قادرند هیجان‌های خود و دیگران را بشناسند و کنترل کنند، با دیگران همدلی کنند و از هیجان ها به نحو مؤثر و مطلوبی در جهت برانگیختن خود و دیگران استفاده نمایند، با مشکلات روزمره ی کمتری مواجه می شوند و از سلامت روان‌شناختی بالایی برخوردار خواهند بود. افراد دارای هوش هیجانی بالا، هنر تعامل و مهارت کنترل و اداره ی احساسات دیگران را دارا هستند. این مهارت‌ها، محبوبیت، قوه رهبری و نفوذ شخصی را تقویت می کند و فرد را در هرگونه فعالیت اجتماعی و ارتباط صمیمانه با دیگران، موفق می‌نماید. چنین افرادی با شناخت و بصیرت درونی که نسبت به تمایلات عاطفی خود و دیگران دارند، بهترین عملکرد را در موقعیت‌های مختلف زندگی بروز می‌دهند. 
افراد در مورد هوش هیجانی دارای ظرفیت های متفاوتی هستند، بعضی در حد متوسط و بعضی دیگر توانمند هستند. قسمتی از این ظرفیت، غریزی و قسمتی دیگر حاصل آن چیزی است که از تجارب ناشی می‌شود و همین قسمت است که می‌توان به‌وسیله کوشش، تمرین و تجربه ارتقا داد.

هوش هیجانی در حوزه های تصمیم گیری، رهبری، کوچینگ، مالی، عملکرد، ارتباطات و خلاقیت و نوآوری تاثیر مستقیم و غیر مستقیم دارد. هوش هیجانی در موفقیت تحصیلی و شغلی تاثیر گذار است و سازمان ها موفق و کشورهای توسعه یافته سرمایه گذاری وسیعی در این حوزه انجام داده اند و شرکت های پیش رو مانند گوگل و بسیاری از بانک های بزرگ دنیا مشاورین هوش هیجانی دارند.